Deze auteur heeft zijn bio nog niet geschreven.
Maar we zijn trots te kunnen melden dat Frank Los al 357 heeft bijgedragen.
Al is niet iedereen even blij met de toebedeelde rol, toch vormen alle spelers gezamenlijk één groot toneelstuk en alle spelers zijn daarbij nodig, geen enkele uitgezonderd. Ik heb geen echt bezwaar tegen de rol die mij is toebedeeld, ik heb mijn kunstenaarshart gevolgd. Maar ja, misschien kunnen kunstenaars niet anders! Als een zinnebeeld zie […]
Terwijl ik droomde speelde alles zich precies even werkelijk af als tijdens het waakBewustZijn. Alleen waren er heel andere situaties, meer gevarieerd. Maar dat kan ik alleen beweren vanuit de waakstaat. Tijdens het dromen wist ik niets over de “dagdroom” die ik zou gaan hebben op het moment dat de nachtdroom weer verdwenen zou zijn. […]
Maar door het Waarnemen persoonlijk op te vatten, wilde ik vroeger met sommige van die gedachten (verschijningen) wél en met andere gedachten niets te maken hebben. Zodra ik wist dat het Waarnemen altijd onpersoonlijk is, verscheen elke denkbare tegenstelling er in, maar nu zonder een enkel oordeel teweeg te brengen. Er ontstaat dan een Goddelijke […]
Tot nu toe heb je alleen geluisterd naar bepaalde dingen die op de een of andere manier van toepassing zijn op jouw denkwijze. Het horen was niet moeilijk, maar het luisteren is het probleem. Jouw ervaringen worden telkens getoetst aan de bestaande conditionering in je gedachtewereld. Zo beïnvloedt het verleden onafgebroken elk huidig moment van […]
In werkelijkheid verschenen er feitelijk losstaande sensaties ofwel gevoelens, want ze verschenen om de beurt en na elkaar. De ene sensatie moest eerst verdwenen zijn vóór de volgende sensatie kon opkomen. Hieruit kon ik opmaken dat er geen samenhang kón bestaan tussen de verschillende sensaties. Oorspronkelijk is er dus helemaal géén verhaal. Uit het boek: […]
Dát wat de zintuigen te vertellen hebben, wordt nagenoeg nooit helemaal opgemerkt en afgevoeld, ze krijgen gewoon niet de kans. Het voelt voor de zintuigen precies hetzelfde, als wanneer ik iemand iets wil vertellen en die ander mij voortdurend in de rede valt. Zomaar omdat die zijn eigen “ding” wil vertellen. Of ik word steeds […]
Het geheugen heeft iets ‘toverachtigs’, het wil ons wijsmaken dat wat zich feitelijk in het tijdloze afspeelt zich in het verleden heeft afgespeeld. Terwijl het huidige moment, het tijdloze, het enige is wat er is. Verleden en toekomst bestaan alleen als idee. Bijna alle energie die je hebt, gaat daaraan verloren. Als je niet wilt […]
TTTRRRRRIIIIIINNNNNGGGG… TTTTRRRR “Hallo? Oh pap… ik wil mam even spreken is ze in de buurt Ja fantastisch… Hoi mam… moet je… wat? Ja, ik weet wel dat ik een tijd niets van me heb laten horen. Ja, ik heb een vriend, dat wou ik je juist vertellen, ja… ik ben verliefd… ja… natuurlijk hou ik […]
258 Concentratie is iets waarbij de aandacht zich heeft toegespitst, vernauwd als het ware. Op zo’n moment is er geen ‘ik’-besef’. Dat is de reden dat je je zo goed voelt in situaties waarbij grote risico’s worden genomen. Waarom denk je dat je gaat autoracen of bergbeklimmen? Omdat er bij direct gevaar voor het lichaam […]
De mens bestaat net als alle andere objecten in de relatieve wereld, maar de mens is absoluut géén persoon, daar maak ik verschil tussen. De persoon is een geloof, een denkbeeldige toevoeging. Dus bestaan er nu ook géén persoonlijke gedachten. Maar de mens is een unieke reflectie van het BewustZijn. Echter, die reflectie heeft, net […]