Dat constante Zien van wat is, wordt het liefst ontkend. Vaak wil je niet zien wat IS omdat er een identificatie bestaat met het lichaam, denken en voelen. Dat zijn nou zaken waar van alles aan mankeert, dat is je zo geleerd. Daardoor houd je je vrijwel nooit bezig met wat IS. Je bent altijd […]
Ik leerde inzien dat ik alle standpunten die ik tot dan toe had ingenomen, al waren ze nog zo nobel, allemáál overboord moest gooien, wilde het Waarnemen als enige overblijven. Ik moest mijn ideeën over alles loslaten om echt naar dat wat IS te kunnen kijken, anders zou ik alleen maar naar de interpretaties van […]
Wanneer door een grondig onderzoek naar de aard der dingen ‘het geloof in de persoon’ op losse schroeven komt te staan, pas dan kan dat wat je werkelijk bent, doorschemeren. Wanneer al die denkbeeldige identificaties zijn opgelost in het heldere Weten, ben je thuis waar je hoort. Je huilt misschien over al het doorgemaakte leed […]
Wanneer ik op dat moment één en al ruiken zou zijn geweest, zou ik niet geweten hebben wat ik rook. Zou het van enige betekenis zijn geweest als ik dat wel had geweten? Helemaal niet. Het weten wat het is, stopt juist het directe ervaren. Om op zo’n moment samen te vallen met de geur […]
BewustZijn verbergt zich nu achter de identificatie met de wereld van de gedachten en de gevoelens. “Dan ben ik verdrietig” of “wat ben ik stom” Zo heb je al spelenderwijs geleerd dat jij het bent die denkt en voelt. Toch is er niet iemand’ te vinden die iets denkt of voelt. Er is voelen, zeker […]
Gedachten komen en gaan, zoals wolken voorbij trekken aan een verder smetteloze hemel. Het feit dat ik er naar kan kijken betekent dat ik, als het Waarnemen ervan, er buiten sta. De gebruikelijke meditatie richt zich op één van die wolken. Maar hier gaat het om de geleefde werkelijkheid, namelijk dat ik als het BewustZijn […]
Stel, je zit rustig televisie te kijken naar een amusementprogramma, daarna komt het nieuws. Opeens word je geconfronteerd met de beelden van een bloedige zelfmoordactie waarbij ontelbare mensen het leven laten. Of er verschijnen beelden van een natuurramp die zijn tol eist. Dit alles verschijnt in het Gewaarzijn dat je bent, terwijl het lichaam in […]
Al is niet iedereen even blij met de toebedeelde rol, toch vormen alle spelers gezamenlijk één groot toneelstuk en alle spelers zijn daarbij nodig, geen enkele uitgezonderd. Ik heb geen echt bezwaar tegen de rol die mij is toebedeeld, ik heb mijn kunstenaarshart gevolgd. Maar ja, misschien kunnen kunstenaars niet anders! Als een zinnebeeld zie […]
Terwijl ik droomde speelde alles zich precies even werkelijk af als tijdens het waakBewustZijn. Alleen waren er heel andere situaties, meer gevarieerd. Maar dat kan ik alleen beweren vanuit de waakstaat. Tijdens het dromen wist ik niets over de “dagdroom” die ik zou gaan hebben op het moment dat de nachtdroom weer verdwenen zou zijn. […]
Maar door het Waarnemen persoonlijk op te vatten, wilde ik vroeger met sommige van die gedachten (verschijningen) wél en met andere gedachten niets te maken hebben. Zodra ik wist dat het Waarnemen altijd onpersoonlijk is, verscheen elke denkbare tegenstelling er in, maar nu zonder een enkel oordeel teweeg te brengen. Er ontstaat dan een Goddelijke […]