ALLE BLOGS, ARTIKELEN EN HANDVATTEN
Heb je liever een overzicht per categorie? Onderstaand kun je een keuze maken.
Ben jij een terugkerende zoeker?
Wanneer je langer meeloopt en de terminologie niet meer verwarrend voor je is, dan wil je dieper op het zelfonderzoek ingaan. Je wilt zelfs dat het radicaal wordt. Vragen die ineens bij je kunnen opkomen en nog op het persoonlijke vlak liggen, daarvan wil je eigenlijk dat ze door de leraar direct de kop worden ingedrukt.
Ben jij een nieuwe zoeker?
Op een bepaald moment kan het besef rijzen: “ik heb het aanhoudende gevoel dat er iets wezenlijks in mijn leven ontbreekt. Ik heb van alles bereikt, alle materiële verlangens zijn vervuld, dus daar ontbreekt het niet aan. Hoe kan dat nou?" Op dat moment sta je open voor een echt onderzoek en het verlangen naar het antwoord laat je niet meer los. Wat ook kan is dat je zoveel lijdt dat het niet meer houdbaar is, je alle helpende instanties al hebt afgelopen en het op niets is uitgelopen.
Wat is angst? (artikel in InZicht)
Waarschijnlijk maakt angst het grootste deel uit van ons leven. Iedereen weet wel waar hij of zij het meeste bang voor is. We zijn blijkbaar zo gewend om ermee te leven dat we er niet eens meer over nadenken.
Mijn oorspronkelijk gezicht (artikel in InZicht over opvoeding)
/
1 Reactie
Toen jullie mij voor het eerst in de ogen keken, toen hebben jullie de Liefde herkend. Jullie hebben gevoeld en geweten met iets samen te vallen, iets zo diep, zo onbegrensd, zo onvoorwaardelijk, zo open. Iets van een levende schoonheid.
Joanika over kunst en creativiteit (InZicht, mei 2007)
Sommige mensen die in mijn atelier staan zeggen opeens: “Wow… Ik wou dat ik dat kon, maar ik ben niet artistiek, ik heb daar géén talent voor”. “Heb je het al eens geprobeerd dan”, vraag ik. “Nee, maar dat kan ik toch niet?” “Kom, ik leer het jou, als je wilt”. Dan begint de Satsang zonder woorden.
Antwoord van Joanika op een ingezonden brief in InZicht, 2009
De redactie van InZicht ontving een brief van een lezer die liever anoniem wenst te blijven. Tegen hun gewoonte in besloten ze de anonimiteit van de briefschrijver te respecteren en de brief te plaatsen, evenals de reactie van Joanika op deze brief. Onderstaand de brief, en daaronder de (hier niet ingekorte) reactie van Joanika.
Feitelijk weet je niet wie je bent (InZicht, Mei 2011)
Feitelijk weet je niet wie je bent. in het begin van je jonge leven was dat geen probleem. Gewoon Zijn was voor jou natuurlijk. Anderen vertellen je nu per herhaling hoe jij bent. Je wijze van gedrag wordt gecensureerd, in wat wel en wat niet kan en wat wel en wat niet mag. Je mag er zijn, maar alleen onder bepaalde voorwaarden.
Over verslaving (InZicht, Mei 2014)
Verslaving kan uiteindelijk ontstaan door een herhaaldelijk terugkerend gevoel van ongenoegen. De lichamelijke sensaties die we bijvoorbeeld hebben leren benoemen als leegte, spanning, eenzaamheid, angst, onvervulde behoeftes, gebrek, zinloosheid enz. zijn onaangenaam omdat ze aan een verhaal vastzitten waarbij je hebt ervaren dat je wezenlijke liefdes-aard gruwelijk werd ontkend.
Je kunt niet iets loslaten wat je niet eerst hebt vastgepakt
Met elk handvat dat de leermeester een zoeker aanreikt lijkt de leermeester het bestaan van diezelfde zoeker te erkennen.
Bewustzijn kent het woord NEE niet
Wat je bent is een dubbele JA-JA.
Bewustzijn kent het woord NEE niet.
Het kan alleen maar erkennen wat is.
Het zegt dus JA tegen ja.
Het zegt dus JA tegen nee.
Het lichaam is volslagen onschuldig en toch mishandeld door de ik-gedachte
Er is geen schuld. Want het lichaam is leeg, onbemand, volslagen onschuldig.
Er is slechts leegte
Er is slechts leegte, een beschikbaarheid voor verschijnselen die onophoudelijk komen en gaan, voor projecties die de leegte telkens van een of andere vorm voorzien.