Deze auteur heeft zijn bio nog niet geschreven.
Maar we zijn trots te kunnen melden dat Frank Los al 357 heeft bijgedragen.
Vanwege de identificatie met je lichaam lijkt die ruimte te bestaan in je hoofd. Volgens jou verschijnen daarin de gedachten waarvan je je bewust bent. Maar in werkelijkheid passen al die dingen toch niet in je hoofd? Alle objecten (ook de gedachte aan je hoofd) komen op in die tijdloze Bewuste ruimte en zullen er […]
De plaatjes, óók die van het lichaam, hebben in wezen maar een héél korte levensduur, ontdekte ik ten slotte. De objecten die ik als gedachteplaatjes beleef, komen op in het BewustZijn, en ze lossen daar ook weer in op. Het zijn reflecties die in het Bewuste Licht weerkaatst worden. De geboorte en de dood van […]
Zie toch wat het verborgen motief is waardoor je afstand neemt. In bijna alle gevallen wil je niet betrokken zijn bij wat IS. Dat komt door je identificatie met je persoon. Je wilt pijn vermijden. Het is een reflex om te zorgen dat je niet gekwetst kunt worden. Maar je kunt nooit gekwetst worden, want […]
Op het moment dat mijn specifieke vraag over de “Waarheid” zich alsmaar bleef opdringen was ik klaar voor de ontmoeting met mijn uiteindelijke leermeester. Het BewustZijn wilde kennelijk zichzelf weer zijn, door de identificatie met de uit zichzelf ontstane projec-ties op te geven. Moe van het spel. Bij zo’n ontmoeting (tijdens de satsang) waarbij het […]
Als je nog niet door hebt hoe het zit dan krijg je: “Dat is lang geleden, dat ik een taartje bij de koffie had, gezellig je weer te zien.” “Wat een lekker balkonnetje zeg, zit je hier vaak?” “Nee…je kan hier gewoon niet rustig zitten.” “Wat bedoel je? We zitten nou toch heerlijk, lekker in […]
Bekijk de opkomende gedachten nou eens zonder er een waardeoordeel over te vellen. Ook die vastgeroeste overtuigingen die je hebt over allerlei uiteenlopende onderwerpen. Als er niets over het hoofd wordt gezien, verdwijnen deze identificaties voorgoed. Dan zul je ontdekken dat ongeacht wat de inhoud van de zwarte doos ook mag zijn, dat dit oorspronkelijke […]
Als “iets” wordt erkend als een feit, gebeurt dat alleen door middel van een niet dualistisch Waarnemen. Er is Waarnemen van wat IS. Als ik ten volle aanwezig ben, als er (woede) energie op komt zetten, dan kan die (woede) energie niet tot uitbarsting komen omdat ik me gewaar ben van de energie ervan. Er […]
Vanwege de identificatie met het lichaam verandert het menselijke brein in een machine die vragen blijft stellen. De brandstof is het geloof in de persoon, wat voor antwoorden je er ook instopt. De machine maakt er opnieuw allerlei vragen van. Als er één vraag is beantwoord, hup, ontstaan er weer diverse vragen uit dat antwoord. […]
Ook de rechten van de mens blijken dus niet de liefde te vertegenwoordigen. Het is meer een indekken om zelf maar niets tekort te hoeven komen. Het feit dat er mensenrechten worden opgetekend is al een blijk van de verwarring, welke het geloof in de persoon teweeg brengt en in stand houdt. Uit het boek: […]
Eigenlijk is het dit: er is Waarnemen plus de gedachte “Joanika”, dan even niets (nou ja… als ik de tijdloosheid daarmee af wil doen), dan het Waarnemen weer plus de gedachte “ik ben klein”. Het is een wetmatigheid dat er telkens maar aandacht bestaat voor één gedachte tegelijk. Het is het geheugen dat deze twee […]