Wanneer BewustZijn genoeg heeft van het spel valt je identificatie weg. ‘Het genoeg hebben van’, zou je kunnen aanduiden met het gevoel van verlangen dat binnen je denkbeeldige persoon herhaaldelijk optreedt. Het wordt geïnspireerd door BewustZijn Zelf. Wanneer daar nog steeds een identificatie met je lichaam tussenzit, sta je bekend als een integere serieuze zoeker. […]
De zintuiglijke prikkels zijn op dat moment alleen latent aanwezig. Het lichaam kan zichzelf automatisch krabben zonder dat er “iemand” voor nodig is. Daaruit blijkt maar weer dat het lichaam mij als persoon niet nodig heeft om zichzelf te helpen. Gezien vanuit de ‘s morgens opnieuw geboren “identificatie met de persoon”, bestond er geen herinnering […]
Wanneer het BewustZijn genoeg heeft van het spel, valt de identifica-tie weg. “Het genoeg hebben van”, zou ik kunnen aanduiden met het sterke verlangen naar blijvende Vrijheid dat per herhaling optrad. Het wordt geïnspireerd door het BewustZijn zélf. Zolang daar nog steeds een identificatie met mijn lichaam tussen zat, stond ik waarschijnlijk bekend als een […]
BewustZijn heeft zich omhuld met verschillende gewaden. Het gewaad van het lichaam. Het gewaad van de tijd. Het gewaad van het geheugen. Het gewaad van het ego. Onder al deze gewaden schijnt een helder licht. Als de wind van het onderscheidingsvermogen de verschillende gewaden omhoog blaast, wordt er een glimp opgevangen van het altijd aanwezige […]
Ik zie iets dat lévend is, en ik maak het levende direct dood door er een plaatje van op te halen uit mijn geheugenbank. Dan ga ik dáár naar zitten kijken, in plaats van naar wat nu IS. Alle zintuiglijke indrukken worden op hetzelfde moment stil gezet, ook al waren ze nog volop in beweging. […]
Het bleek dat ik mijn gedachteproces telkens eerst moest onderbreken om aan mijzelf als denker te denken! (wat overigens ook weer een gedachte is). In het Waarnemen (in het BewustZijn) verschijnt telkens maar één enkel BewustZijnsobject. De gedachte en de denker van de gedachte waren twee afzonderlijke BewustZijnsobjecten. Vandaar dat ze niet tegelijk waargenomen konden […]
Let op, dit is een hele andere truc van BewustZijn om zich omwille van het spel te verbergen achter de reflectie, achter de identificatie met het lichaam. “Vroeger toen ik een baby was, had ik krullen, en die heb ik nu nog, hè mam?” “Ja, schat en die zal je ook wel houden, want je […]
“Iets” stuurt feilloos aan op wat er wel of niet gedaan moet worden. Elke handeling doet zichzelf zonder een spoor van berekening. De hulp die zich dán spontaan aandient, is de echte wezenlijke hulp, waar geen enkel motief achter verscholen ligt. Het BewustZijn heeft niets nodig. Het is alles zélf. Dit Weten leeft in ons […]
Elke situatie of periode in mijn leven waar ik steeds in terechtkwam, waren allemaal veranderlijk. Alle leuke en niet leuke gebeurtenissen gingen voorbij, niet één bleef bestaan! Het enige wat onveranderlijk bleef bestaan, was mijn gevoel erbij tegenwoordig te zijn. Dat kan ook niet anders zolang het lichaam blijft bestaan. Tijd heeft niets te maken […]
Elk fenomeen, of dat nou een gedachte, een gevoel of een waarneming is, duurt in werkelijkheid maar een klein pieptelletje. Net als die kleine luchtbelletjes in de bruisende rivier. In de sterke stroom van het water ontstaan steeds nieuwe luchtbelletjes, die vervolgens weer uit elkaar spatten in de waterval. De oneindige stroom waar de luchtbelletjes […]