Ik was klaar voor de ontmoeting met mijn uiteindelijke leermeester

Op het moment dat mijn specifieke vraag over de “Waarheid” zich alsmaar bleef opdringen was ik klaar voor de ontmoeting met mijn uiteindelijke leermeester. Het BewustZijn wilde kennelijk zichzelf weer zijn, door de identificatie met de uit zichzelf ontstane projec-ties op te geven. Moe van het spel. Bij zo’n ontmoeting (tijdens de satsang) waarbij het BewustZijn dit keer optrad als de leermeester, gebeurde er “iets”. Ik her-kende “iets” op het ogenblik dat ik over het BewustZijn hoorde praten. Mijn leermeester had tegen het kleine vonkje geblazen en het vuur laaide in alle hevigheid op. Alle wanen werden in as gelegd omdat ik kennelijk zo’n rijpe appel was. Nu moesten de psychische obstakels nog gezien worden voor wat ze waren, waardoor deze obstakels konden oplossen en er uitslui-tend nog identificatie met mijn ware natuur mogelijk was.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek je iets?” – fragment 783