Dat is de gevaarlijkste illusie binnen de persoon.

Zie toch wat het verborgen motief is waardoor je afstand neemt. In bijna alle gevallen wil je niet betrokken zijn bij wat IS. Dat komt door je identificatie met je persoon. Je wilt pijn vermijden. Het is een reflex om te zorgen dat je niet gekwetst kunt worden. Maar je kunt nooit gekwetst worden, want je bent geen persoon. Ik gun je zo, dat je dat zelf ziet! Je bent louter het Zien van al die dingen. Zie wat er IS, dan hoeft er geen afstand genomen te worden. Het Zien impliceert al een afstand. Het Zien hoeft niet geoefend te worden, het Zien gebeurt moeiteloos zonder ooit één onderbreking. Als je het Zien als zodanig gaat zitten oefenen, maak je er juist een werktuig van in dienst van de persoon, van je fictieve wil. Daardoor zal het geloof in de persoonlijkheid in stand gehouden worden. ‘Egolientje’ lacht in haar vuistje. Alles wat je in de praktijk gaat zitten brengen, komt voort uit je ‘geloof in de persoon’, er is niet iemand hier. Je bent geen lichaam, maar Dat wat het lichaam laat bewegen.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek jij ook iets?” – fragment 635