Artikelen door Frank Los

Zo leer je dat jij het bent die denkt en voelt.

BewustZijn verbergt zich nu achter de identificatie met de wereld van de gedachten en de gevoelens. “Dan ben ik verdrietig” of “wat ben ik stom” Zo heb je al spelenderwijs geleerd dat jij het bent die denkt en voelt. Toch is er niet iemand’ te vinden die iets denkt of voelt. Er is voelen, zeker […]

Positief denken is ook geen techniek die mij kon transformeren

Gedachten komen en gaan, zoals wolken voorbij trekken aan een verder smetteloze hemel. Het feit dat ik er naar kan kijken betekent dat ik, als het Waarnemen ervan, er buiten sta. De gebruikelijke meditatie richt zich op één van die wolken. Maar hier gaat het om de geleefde werkelijkheid, namelijk dat ik als het BewustZijn […]

Er is lijden, dat wel, maar er is ‘niet-iemand’ die lijdt.

Stel, je zit rustig televisie te kijken naar een amusementprogramma, daarna komt het nieuws. Opeens word je geconfronteerd met de beelden van een bloedige zelfmoordactie waarbij ontelbare mensen het leven laten. Of er verschijnen beelden van een natuurramp die zijn tol eist. Dit alles verschijnt in het Gewaarzijn dat je bent, terwijl het lichaam in […]

Alle informatie is afkomstig uit het geheugen van de totale mensheid

Al is niet iedereen even blij met de toebedeelde rol, toch vormen alle spelers gezamenlijk één groot toneelstuk en alle spelers zijn daarbij nodig, geen enkele uitgezonderd. Ik heb geen echt bezwaar tegen de rol die mij is toebedeeld, ik heb mijn kunstenaarshart gevolgd. Maar ja, misschien kunnen kunstenaars niet anders! Als een zinnebeeld zie […]

Dromen en de diepe droomloze slaap

Terwijl ik droomde speelde alles zich precies even werkelijk af als tijdens het waakBewustZijn. Alleen waren er heel andere situaties, meer gevarieerd. Maar dat kan ik alleen beweren vanuit de waakstaat. Tijdens het dromen wist ik niets over de “dagdroom” die ik zou gaan hebben op het moment dat de nachtdroom weer verdwenen zou zijn. […]

Het geheugen is dwangmatig geworden

Maar door het Waarnemen persoonlijk op te vatten, wilde ik vroeger met sommige van die gedachten (verschijningen) wél en met andere gedachten niets te maken hebben. Zodra ik wist dat het Waarnemen altijd onpersoonlijk is, verscheen elke denkbare tegenstelling er in, maar nu zonder een enkel oordeel teweeg te brengen. Er ontstaat dan een Goddelijke […]

Het horen was niet moeilijk, maar het luisteren is het probleem.

Tot nu toe heb je alleen geluisterd naar bepaalde dingen die op de een of andere manier van toepassing zijn op jouw denkwijze. Het horen was niet moeilijk, maar het luisteren is het probleem. Jouw ervaringen worden telkens getoetst aan de bestaande conditionering in je gedachtewereld. Zo beïnvloedt het verleden onafgebroken elk huidig moment van […]

Ik leed door mijn eigen beleving van de gedachten die verschenen en verdwenen

In werkelijkheid verschenen er feitelijk losstaande sensaties ofwel gevoelens, want ze verschenen om de beurt en na elkaar. De ene sensatie moest eerst verdwenen zijn vóór de volgende sensatie kon opkomen. Hieruit kon ik opmaken dat er geen samenhang kón bestaan tussen de verschillende sensaties. Oorspronkelijk is er dus helemaal géén verhaal. Uit het boek: […]

De magie van de zintuigen

Dát wat de zintuigen te vertellen hebben, wordt nagenoeg nooit helemaal opgemerkt en afgevoeld, ze krijgen gewoon niet de kans. Het voelt voor de zintuigen precies hetzelfde, als wanneer ik iemand iets wil vertellen en die ander mij voortdurend in de rede valt. Zomaar omdat die zijn eigen “ding” wil vertellen. Of ik word steeds […]

Het geheugen heeft iets ‘toverachtigs’, het kan ons alles wijsmaken.

Het geheugen heeft iets ‘toverachtigs’, het wil ons wijsmaken dat wat zich feitelijk in het tijdloze afspeelt zich in het verleden heeft afgespeeld. Terwijl het huidige moment, het tijdloze, het enige is wat er is. Verleden en toekomst bestaan alleen als idee. Bijna alle energie die je hebt, gaat daaraan verloren. Als je niet wilt […]