Vanwege mijn levendige fantasie kan ik me gemakkelijk voorstellen dat als ik die vierentwintig langs flitsende beeldjes per seconde, die elk van elkaar gescheiden zijn door vierentwintig donkere beelden, dus waar “niet iets” op te zien is, nou eens zou versnellen tot een (voor mij) onvoorstelbare snelheid, dan krijg ik de wereld met alles erop […]
Leven is gewoon kinderlijk genieten. Het is een spel zonder doel. Een doel impliceert altijd dat er in de toekomst ergens naar toe gewerkt wordt. Maar alles is al compleet, intelligent Bewustzijn, het valt niet te verbeteren. Het is precies ‘goed’ zoals het is. Het kind opent zijn ogen voor het eerst en BewustZijn kijkt […]
Ik kan mijn aandacht dus altijd maar op één ding tegelijk gericht houden, zo is de werking van mijn hersenen. De tegenstelling van het veranderlijke en het onveranderlijke manifesteert zich altijd gelijktijdig, maar ik kan ze niet gelijktijdig in de aandacht krijgen. Zo ook verschijnt dat wat gekend wordt in iets dat zelf onkenbaar is. […]
Zolang je jezelf als persoonlijkheid blijft veroordelen en beoordelen, leg je jezelf aan de ketting van de illusie. Dan blijf je jezelf bevestigen als zo’n fantasiepersoonlijkheid en daarmee projecteer je dezelfde illusie ook op anderen. Dat is gigantisch vermoeiend vooral voor de anderen. Niets is zo vermoeiend als communiceren met mensen die alles wat je […]
Stoffelijkheid is namelijk een gigantische illusie. De bijzondere aard van mijn waarneming wordt bepaald door het gebruikte zintuig en niet alleen door de prikkel die plaatsvindt. Door het geheugen worden de zintuigprikkels van het oog en de tastzin als gelijktijdige prikkels verbonden. Zo ontstaat een gevoel van stoffelijkheid, vermoed ik. Ik hield mijzelf vaak voor, […]
Kun je me vertellen waar jij je als ‘persoon’ bevindt? Mij is het nog niet gelukt. Maar ja, als je een slordig onderzoek doet, dan zeg je waarschijnlijk meteen: “Ik ben toch hier in mijn lichaam…! Laat me eens voelen… Hè, of toch niet…? Waar ben ik dan…? In mijn hoofd misschien? Of eh… waar […]
Elke nacht val ik zomaar in slaap. Ik kan niet “willen” om in slaap te vallen, vraag maar aan mensen die aan slapeloosheid lijden. Het woord “vallen” is eigenlijk heel toepasselijk, het duidt aan dat het onwillekeurig is. En op welk tijdstip ik wakker word, daar heb ik ook geen zeggenschap over. Niet als ik […]
Omdat de wezenlijke Liefde dwars door al je afweermechanismen heen breekt is ze altijd bedreigend. Niets kan Liefde afweren. De Liefde van de leermeester voor de mensen die hem of haar benaderen met vragen over zelfrealisatie is totaal anders dan de liefde die je voelt voor je geliefde of voor je kinderen of vrienden. De […]
Wat ik hier eigenlijk zeg is: hier is het BewustZijn plus het gevoel wat een zittend lichaam geeft, vertaald als “ik zit” of het BewustZijn plus het staande lichaam, vertaald als “ik sta” enz. Ik kan ook zeggen: er is Waarnemen, en daarbinnen verschijnt spontaan een zittend of een staand lichamelijk object. Dat betekent hetzelfde. […]
Ook al is dat schouwen niet persoonlijk, daarom is het nog niet kil en afstandelijk! Dat wordt vaak gedacht. Als ik in de spiegel kijk, kijk ik ook niet naar mijzelf met een kille en afstandelijke blik. Ik kijk immers naar mijzelf. En van wie hou ik het meeste? Mijn ware natuur is enkel maar […]