Artikelen door Frank Los

Ik wist inmiddels dat ik niet kon zijn wat ik waarnam

Ik heb zoals zo velen ook zélf lange tijd het idee gekoesterd dat als ik maar de oorzaak van iets kende, “het gevolg” daardoor zou kunnen verdwijnen. Wat er in werkelijkheid gebeurt (wéét ik nu) is dat door inzicht eerst de nodige afstand ontstaat. Pas dán laat de angstsensatie zich heel voorzichtig voelen. Het is […]

Het zogenaamde “niets” is iets

Ik wist wel dat het mogelijk was dat er uit het niets toch iets kon voortkomen, want dat is wat er voortdurend lijkt te gebeuren. Maar dan kom ik toch tot de conclusie dat het niets toch wel iets moet zijn! Het ogenschijnlijke niets is het BewustZijn in “blijde afwachting van zichzelf”. Het is nog […]

In werkelijkheid ben ik, als het zuivere Waarnemen, net als een verkeersleider die de hele file, autootje voor autootje voorbij ziet trekken. Ik blijf altijd op mijn plaats in de verkeerstoren, anders wordt het een verkeerschaos. Ik laat het ene autootje niet vóór de andere gaan omdat ik die mooier vindt, dan zou de file […]

Er bestaat geen verband tussen het verlangde object en jouw ‘ik-gedachte’. There is no connection between any object you desire and your “I” – thought

Je interesse in de wereld neemt daardoor niet af, integendeel zelfs, je zult de wereld met alles erop en eraan juist interessanter vinden. Je komt juist weer tot leven! Er is juist totale betrokkenheid maar geen persoonlijke betrokkenheid waardoor je er meer van kunt genieten. Je weet dat alles wat telkens verschijnt uit BewustZijn voortkomt […]

Tijd is ook een instrument ten dienste van de vermomming

Het Absolute waarin geen tijd en ruimte en energie bestaan, en dat mijn uiteindelijke werkelijkheid is, manifesteert uit zichzelf een oneindige stroom aan vormen om zichzelf te kunnen ervaren. Om deze vormen zichtbaar te maken, moet het begrip ‘tijdruimte’ in werking treden. Ik kan zonder tijd en ruimte niets ervaren. Dan bén ik zonder vorm, […]

Spijt hebben over het verleden is dus ook volkomen zinloos

Ik ontdekte dat óók het geheugen alleen maar bestond als er aan gedacht werd en dat gold ook voor gevoelens en alle andere dingen. Het geheugen was daarbij ook nog eens volkomen willekeurig. Ik kon me bijvoorbeeld die éne naam niet meer herinneren, maar het feit dat het zo was, werd wél onmiddellijk in het […]