Deze auteur heeft zijn bio nog niet geschreven.
Maar we zijn trots te kunnen melden dat Frank Los al 361 heeft bijgedragen.
Het geheugen heeft iets ‘toverachtigs’, het wil ons wijsmaken dat wat zich feitelijk in het tijdloze afspeelt zich in het verleden heeft afgespeeld. Terwijl het huidige moment, het tijdloze, het enige is wat er is. Verleden en toekomst bestaan alleen als idee. Bijna alle energie die je hebt, gaat daaraan verloren. Als je niet wilt […]
TTTRRRRRIIIIIINNNNNGGGG… TTTTRRRR “Hallo? Oh pap… ik wil mam even spreken is ze in de buurt Ja fantastisch… Hoi mam… moet je… wat? Ja, ik weet wel dat ik een tijd niets van me heb laten horen. Ja, ik heb een vriend, dat wou ik je juist vertellen, ja… ik ben verliefd… ja… natuurlijk hou ik […]
258 Concentratie is iets waarbij de aandacht zich heeft toegespitst, vernauwd als het ware. Op zo’n moment is er geen ‘ik’-besef’. Dat is de reden dat je je zo goed voelt in situaties waarbij grote risico’s worden genomen. Waarom denk je dat je gaat autoracen of bergbeklimmen? Omdat er bij direct gevaar voor het lichaam […]
De mens bestaat net als alle andere objecten in de relatieve wereld, maar de mens is absoluut géén persoon, daar maak ik verschil tussen. De persoon is een geloof, een denkbeeldige toevoeging. Dus bestaan er nu ook géén persoonlijke gedachten. Maar de mens is een unieke reflectie van het BewustZijn. Echter, die reflectie heeft, net […]
Je weet allemaal dat uit het niets toch iets kan voortkomen want dat is wat er voortdurend gebeurt. Dus het niets moet wel iets zijn! Het ogenschijnlijke niets is BewustZijn in ‘blijde afwachting van zichzelf’, het is BewustZijn zonder vorm en daarin kan een gedachte of plaatje opkomen. Want BewustZijn is de beschikbaarheid van wat […]
Vanwege mijn levendige fantasie kan ik me gemakkelijk voorstellen dat als ik die vierentwintig langs flitsende beeldjes per seconde, die elk van elkaar gescheiden zijn door vierentwintig donkere beelden, dus waar “niet iets” op te zien is, nou eens zou versnellen tot een (voor mij) onvoorstelbare snelheid, dan krijg ik de wereld met alles erop […]
Leven is gewoon kinderlijk genieten. Het is een spel zonder doel. Een doel impliceert altijd dat er in de toekomst ergens naar toe gewerkt wordt. Maar alles is al compleet, intelligent Bewustzijn, het valt niet te verbeteren. Het is precies ‘goed’ zoals het is. Het kind opent zijn ogen voor het eerst en BewustZijn kijkt […]
Ik kan mijn aandacht dus altijd maar op één ding tegelijk gericht houden, zo is de werking van mijn hersenen. De tegenstelling van het veranderlijke en het onveranderlijke manifesteert zich altijd gelijktijdig, maar ik kan ze niet gelijktijdig in de aandacht krijgen. Zo ook verschijnt dat wat gekend wordt in iets dat zelf onkenbaar is. […]
Zolang je jezelf als persoonlijkheid blijft veroordelen en beoordelen, leg je jezelf aan de ketting van de illusie. Dan blijf je jezelf bevestigen als zo’n fantasiepersoonlijkheid en daarmee projecteer je dezelfde illusie ook op anderen. Dat is gigantisch vermoeiend vooral voor de anderen. Niets is zo vermoeiend als communiceren met mensen die alles wat je […]
Stoffelijkheid is namelijk een gigantische illusie. De bijzondere aard van mijn waarneming wordt bepaald door het gebruikte zintuig en niet alleen door de prikkel die plaatsvindt. Door het geheugen worden de zintuigprikkels van het oog en de tastzin als gelijktijdige prikkels verbonden. Zo ontstaat een gevoel van stoffelijkheid, vermoed ik. Ik hield mijzelf vaak voor, […]