Vreugde is je ware natuur.

Leven is gewoon kinderlijk genieten. Het is een spel zonder doel. Een doel impliceert altijd dat er in de toekomst ergens naar toe gewerkt wordt. Maar alles is al compleet, intelligent Bewustzijn, het valt niet te verbeteren. Het is precies ‘goed’ zoals het is. Het kind opent zijn ogen voor het eerst en BewustZijn kijkt via de ogen van dat kind en ziet Zichzelf overal in zijn eigen glorieuze gemanifesteerde vorm. En BewustZijn is verrukt, dat zie je tot uitdrukking gebracht in het kind! BewustZijn is dronken van vreugde. Niets staat er los van, alles is even interessant! Niets is  onacceptabel, alles manifesteert groei en bloei. BewustZijn is overal tijdloos aanwezig als het Zien van wat Is. Jij bént dat tijdloze stille Zien. Waar je (als persoon) ook naar toe zou gaan, het Zien is er al om te Zien dat jij je ergens naartoe beweegt. Je belemmert het opborrelen van de vreugde wanneer je een doel voor ogen hebt. Want het leven kent geen doel. Alleen de ‘persoon’ kent een doel, die weet het beter dan BewustZijn. Die is net zo wijs als een hond die zijn eigen staart probeert te pakken. Je verstand weigert dit te begrijpen omdat het logica wil. Kijk toch eens naar wat je verstand is! Het kan je elk moment verlaten, je kunt er niet op rekenen. Terwijl dat verstand moeiteloos wordt waargenomen door iets wat niet te bevatten is met het verstand. Als je verstand het begeeft, ben Jij er om dat te weten. Dat moet toch een geruststelling zijn?

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek jij ook iets?” – fragment 130

foto:  Donnie Ray Jones