Over het ontstaan van angst(en)
Een feit veroorzaakt geen angst. Angst ontstaan door specifieke gedachten die je naar de toekomst projecteert.
Artikelen door Anne-Mieke Bovelett
Werd je als kind niet gezien of gehoord?
Elke gevoelsindruk die je als kind als afgescheidenheid hebt geïnterpreteerd is traumatisch en lost later op via de werking van de tastzin.
Voel jij je ongelukkig?
Je geheugen maakt je ongelukkig. Dat stopt zodra jij je zorgen over verleden en toekomst loslaat en totaal in het nu leeft.
Over toekomst
Weer onderweg naar iets wat in de toekomst ligt, terwijl het leven alleen NU plaatsvindt? In dit moment vindt het enige echte beleven plaats.
Over waaktoestand en de droom
Hoe werkelijk is de wereld van de waaktoestand en van de droom? Beiden komen en gaan! Alleen het beleven ervan komt en gaat nooit.
Wat is angst? (artikel in InZicht)
Waarschijnlijk maakt angst het grootste deel uit van ons leven. Iedereen weet wel waar hij of zij het meeste bang voor is. We zijn blijkbaar zo gewend om ermee te leven dat we er niet eens meer over nadenken.
Mijn oorspronkelijk gezicht (artikel in InZicht over opvoeding)
Toen jullie mij voor het eerst in de ogen keken, toen hebben jullie de Liefde herkend. Jullie hebben gevoeld en geweten met iets samen te vallen, iets zo diep, zo onbegrensd, zo onvoorwaardelijk, zo open. Iets van een levende schoonheid.
Joanika over kunst en creativiteit (InZicht, mei 2007)
Sommige mensen die in mijn atelier staan zeggen opeens: “Wow… Ik wou dat ik dat kon, maar ik ben niet artistiek, ik heb daar géén talent voor”. “Heb je het al eens geprobeerd dan”, vraag ik. “Nee, maar dat kan ik toch niet?” “Kom, ik leer het jou, als je wilt”. Dan begint de Satsang zonder woorden.
Antwoord van Joanika op een ingezonden brief in InZicht, 2009
De redactie van InZicht ontving een brief van een lezer die liever anoniem wenst te blijven. Tegen hun gewoonte in besloten ze de anonimiteit van de briefschrijver te respecteren en de brief te plaatsen, evenals de reactie van Joanika op deze brief. Onderstaand de brief, en daaronder de (hier niet ingekorte) reactie van Joanika.
Feitelijk weet je niet wie je bent (InZicht, Mei 2011)
Feitelijk weet je niet wie je bent. in het begin van je jonge leven was dat geen probleem. Gewoon Zijn was voor jou natuurlijk. Anderen vertellen je nu per herhaling hoe jij bent. Je wijze van gedrag wordt gecensureerd, in wat wel en wat niet kan en wat wel en wat niet mag. Je mag er zijn, maar alleen onder bepaalde voorwaarden.