Zoals mijn gedachten zijn, zo is óók mijn wereld

Zoals mijn gedachten zijn, zo is óók mijn wereld. Eigenlijk bedoel ik te zeggen dat mijn wereld precies zo wordt zoals de gedachten die ikzelf koester. De wereld is als een filmstrook waarop ik (de persoon), via mijn persoonlijke unieke interpretatie van de ergens opgevangen gedachtevormen, mijn eigen verhaal projecteer. Deze zwevende beelden zijn, net als de elektromagnetische deeltjes, van zichzelf nog zonder betekenis. Net als rondzwevende fotootjes, zonder enig onderling verband. Het plot van het nog te vormen filmscript wordt bepaald door mij (de persoon) als regisseur. De inhoud en interpretatie van de film is dus altijd de mijne. Dat wat ik zie, denk of voel, wordt in de filmbeelden weerkaatst. Het zegt alles over mij. Met andere woorden, mijn hele leven lang ken ik alleen maar wat ik zélf ben, ook al projecteer ik dat op anderen en op de wereld. Zielig hè? Voor die anderen, bedoel ik. Meestal worden die van van alles en nog wat beschuldigd. Of zijn er geen anderen? Stel…. Dat er géén anderen zijn? Waar maak ik me dan zo druk over, over mijzelf?

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek je iets?” – fragment 357

foto:  Donnie Ray Jones