Spijt hebben over het verleden is dus ook volkomen zinloos

Ik dacht vroeger dat de dingen ook bestonden, als ik er niet aan dacht of ze niet kon zien of aanraken. Ik kon het me gewoon niet voorstellen dat iets pas echt bestond, als het mijn levende zintuiglijke ervaring was. Iets was pas wérkelijk tenzij ik in de waargenomen situatie tot een direct handelen kon komen. Dan pas is het een bewuste waarneming te noemen. Toen ik dit voor het eerst hoorde, wilde ik het idee openhouden als een gegeven dat misschien wel eens wáár zou kunnen zijn. Toen ik erop ging letten kwam ikzelf ook tot die conclusie.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek je iets?” – fragment 712

foto:  Barney Moss