Ben ik verantwoordelijk voor mijn eigen gedachten, ja of nee?

Ik bedacht wel eens, in verband met die vermeende verantwoorde-lijkheid, dat een gemoedsstemming heel gemakkelijk te beïnvloe-den is. Door middel van een chemisch preparaat zou elke denkbare stemming opgewekt of veranderd kunnen worden. De wijze waar-op ik mijn omgeving teruggespiegeld krijg, hoort bij de geaardheid van het lichaam waar ik mij als kind mee heb leren identificeren. Terwijl de interpretatie en oordelen vaak weer afhankelijk zijn van de stemming waar ik in verkeer. En het hebben van een stemming heeft alles te maken met de soort gedachten waarmee het lichaam op dat moment resoneert. Op een dag resoneerde “mijn” lichaam niet meer met gedachten die angsten en verlangens behelsden om-dat de identificatie met het lichaam was opgelost. Daardoor kon ook het geloof in de persoon niet langer gehandhaafd blijven.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek je iets?” – fragment Bijlagen 613