Tijdloosheid blijft over

door

Het bleek dat als ik me op een punt buiten mij concentreerde, het denken dan geen kant uit kon. Het kon niet naar links (verleden) het kon niet naar rechts (toekomst) het kon alleen in het midden blijven (tijdloosheid). Zonder beweging kan mijn psyche namelijk niets uitrichten. Haha! Het denken viel zo stil. Als het denken (het zien van beelden) stopt, is er niets meer dat mij met iets van buiten of van binnen verbindt. Buiten en binnen bestonden alleen bij de gratie van het denken, ontdekte ik. Het is gewoon niet meer als een denkbeeldige grens.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek je iets?” – fragment 669

foto:  Philippe Put