Tijdens concentratie is er geen ik-besef. Je hebt even een kleine vakantie. During concentration there is no “I” notion. You have a brief vacation.

Concentratie is iets waarbij de aandacht zich heeft toegespitst, vernauwd als het ware. Op zo’n moment is er geen ‘ik’-besef’. Dat is de reden dat je je zo goed voelt in situaties waarbij grote risico’s worden genomen. Waarom denk je dat je gaat autoracen of bergbeklimmen? Omdat er bij direct gevaar voor het lichaam geen tijd bestaat om te denken. Ook bij Oosterse vechtsporten ontstaat er een niet aflatende aandacht waarbinnen geen tijd overblijft om geïdentificeerd te zijn met het lichaam, denken of voelen. Alle noodzakelijke handelingen doen zichzelf als het ware. Je kunt je op zo’n moment heel levend en ongelofelijk helder voelen. De druk van de persoon ontbreekt. Je hebt even vakantie van jezelf als persoon. Bij zelfrealisatie bestaat ook geen druk van de persoon waardoor de inherente vrede nooit verstoord wordt. Wanneer je heel sterk geconcentreerd bent is dat óók het geval maar de vrede is in dit geval teweeg gebracht door iets van buitenaf. Zodra dat middel tot zelfvergetelheid er niet meer is, zoeft de ‘persoon’ weer terug.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek jij ook iets?” – fragment 258

foto:  Torrey Wiley

We speak of concentration when the attention has been sharpened, narrowed down so to speak. At such a moment there is no “I” notion. This is the reason why you feel so good in situations where great risks are taken. Why do you think you go racing or mountain climbing? This is because there is no time for thinking during direct danger to the body. Likewise Oriental martial arts engender a ceaseless concentration, in which there is no time left for identifying with body, thinking or feeling. All necessary actions perform themselves so to speak. During a moment like that you feel alive and incredibly lucid. The pressure from the person is absent and you have a brief vacation from yourself as a person. In self-realisation there is no pressure from the person either, so the inherent peace is never disrupted. During extreme concentration this is also the case. However peace is brought about by something from the outside. As soon as that something is no longer there the “person” comes rushing back in again.

From the book: “Consciousness” – fragment 258

photo:  Torrey Wiley