Het zogenaamde “niets” is iets

Terwijl ik mijn eigengedachteproces heel nauwkeurig, dus intiem gadesloeg, zag ik dat er eerst niets was. Tenminste, zo leek het. Dan kwam er een gedachte opdoemen, een plaatje. Het maakte niet uit of het een zintuigwaarneming was, die vervolgens tot een gedachte of tot een gevoel werd omgevormd of dat er een plaatje of emotie uit het geheugen verscheen. Soms zag ik een gedachte aan de toekomst (een projectie), die voorstelling hield even stand en daarna loste het beeld weer op. Opnieuw leek het dat er even niets was. Tenminste als je het BewustZijn niets wilt noemen.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek je iets?” – fragment 369

foto:  Thierry Leclerc