BewustZijn als het Oneindige kan nooit gekend worden. Consciousness as the Eternal can never be known

Als je iets kent, is dat meestal in relatie tot een object. Je trekt dan een laatje open in de kast waarin je herinneringen liggen opgeslagen, en je haalt een plaatje te voorschijn van het gekende object, bijvoorbeeld ‘mamma’. Als je bijvoorbeeld zegt, “Zwitserland” dan verschijnen er vanzelf plaatjes van de plaatsen die je hebt onthouden toen je in Zwitserland was. En zo gaat dat met alles. Noem maar eens een paar woorden. Er verschijnen onmiddellijk plaatjes.

Maar met het Kennen of Weten wordt hier iets anders bedoeld dan we gewoonlijk doen. Wat hier bedoeld wordt, is het stille Zien, het heeft geen eigenschappen. Het Kennen is synoniem met BewustZijn dat zelf voorwaarde is voor het verschijnen en verdwijnen van alle eigenschappen of elk plaatje dat als een object gekend kan worden.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek jij ook iets?” – fragment 595 & 596

foto:  Harald Groven

When you know a thing this is usually in relation to some object. You open a drawer of the box in which your recollections are stored and take out a picture of a known object: “mamma,” for instance. If you say: “Switzerland” images of the places you remember from your visit to Switzerland appear. And that’s the way it is with everything, it only takes a couple of words, and pictures promptly appear.

But here something else is meant by recognising or by knowing. What is meant here is the quiet Seeing that has no qualities. Here, knowing is synonymous with Consciousness, which in itself is the condition for the appearing and disappearing of all qualities or any picture that can be known as an object.

From the book: “Consciousness” – fragment 595 & 596

photo:  Harald Groven