vijver

Ben jij een nieuwe zoeker?

Op een bepaald moment kan het besef rijzen: “ik heb het aanhoudende gevoel dat er iets wezenlijks in mijn leven ontbreekt. Ik heb van alles bereikt, alle materiële verlangens zijn vervuld, dus daar ontbreekt het niet aan. Hoe kan dat nou?” Op dat moment sta je open voor een echt onderzoek en het verlangen naar het antwoord laat je niet meer los. Wat ook kan is dat je zoveel lijdt dat het niet meer houdbaar is, je alle helpende instanties al hebt afgelopen en het op niets is uitgelopen.

Op dat moment ontmoet je een leermeester. Het vraag en antwoord spel ontstaat als vanzélf. Je zult merken dat je geen richtlijnen krijgt die duiden op nog meer aanpassing dan je al gedaan hebt. Je krijgt door de leraar te bezoeken geleidelijk aan meer en meer handvatten aangereikt, die je voor jezelf in de dagelijkse praktijk kunt uittesten zodat ze ook voor jou een geleefde werkelijkheid zullen worden. Op deze wijze zal je niet blijven steken in de kennis over iets, maar is het wéten geworden. Wat je weet hoef je niet te onthouden, het is iets wat je bent.

Terminologie

Als je pas onderricht ontvangt over het bestaan van non-dualiteit, heb je tijd nodig om te wennen aan de terminologie die bij dit onderricht hoort. Je hebt tijd nodig om de inzichten die je aangereikt krijgt te integreren, en tijdens dat proces er ook allerlei vragen over te kunnen stellen waarvan de antwoorden je helpen deze nog niet eerder gehoorde inzichten in je dagelijkse leven toe te passen.

In het begin van je zoektocht is het noodzakelijk om de veelvuldige herhaling van de terugkerende vragen, die voortkomen uit je hardnekkige vereenzelviging met alles wat je hebt leren aannemen als zijnde de werkelijkheid, met geduld en compassie beantwoord te krijgen. Ik ben vooral bij de beginnende zoeker voor het geven van een aanhoudend zacht, maar gestaag en stap voor stap onderricht als het over non-dualiteit gaat. Ik vind dat de mens al voldoende op zijn donder heeft gehad! Het is voor een beginnende zélfonderzoeker vaak prettig om met anderen die met dezelfde vragen komen samen te zijn.

Wanneer er tijdens satsang ook zoekers zouden zijn die al langer meelopen, kunnen de vragen soms nog dusdanig abstract of onbegrijpelijk voor je zijn, dat je het helemaal niet kan volgen en doodmoe wordt in je poging het toch zo goed mogelijk te volgen. De gedachte die de angst oproept dat jouw vraag niet intelligent genoeg zou zijn wordt hiermee ook direct ontkracht.

Voor mij als leraar is vooral die soort vraag van belang die vanuit jouw eigen wezen oprijst. Ik begin het onderricht vaak met een beschrijving van de diverse fasen die je tijdens je leven doormaakt en waartoe die fasen dienen, gezien vanuit een veel groter perspectief. Ik laat je met mij meekijken naar de universele wetmatigheid van die fasen en dat geeft je de mogelijkheid de wereld ineens vanuit een andere werkelijkheid te zien. Je gaat ondanks dat de wereld is zoals ze is, zien dat ze een uitdrukking is van Liefde.

– Joanika

 

 

Bron van de foto: https://flic.kr/p/42U2a