Angst en tijd zijn elkaars gelijke.

Al deze angsten en verlangens zijn in werkelijkheid niets meer dan trillende energievelden. Uiteindelijk ontstaat er in de manifest een soort bruut die al deze energie ontladen moet. Maar op een paar uitzonderingen na was de hele mensheid betrokken bij het ontstaan van deze bruut, terwijl de bruut daar als enige de schuld van krijgt. Wijzen kunnen we goed met zijn allen! Vanuit BewustZijn gezien is dit een onpersoonlijke gebeurtenis, alles in de manifest zoekt zijn balans. De heilige en de bruut zijn beide manifestaties van BewustZijn. De zondaar en de heilige bestaan bij de gratie van elkaar. Waar was de kerk als er geen zonde was uitgevonden?

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek jij ook iets?” – fragment 492