Vreugde is ieders oorspronkelijke natuur, een gigantische speelse vreugde

Bepaalde gedachten en gevoelens konden mij echt blij en gelukkig maken, maar ik kon die gedachten en gevoelens niet vasthouden. Op een gegeven moment maakten ze plaats voor andere gedachten en gevoelens, of ik dat nou wilde of niet. Toch is de inherente vreugde nergens van afhankelijk. Ooit koesterde ik een geloof dat het hebben van vreugde afhing van iets wat zich buiten mij bevond. Maar het bleek niet meer te zijn dan een geloof. Ik ontdekte dat er onmiddellijk vreugde en gelukzaligheid is, juist als ik geen enkele gedachte, geen enkel gevoel of verlangen had dat in relatie stond met mijn “persoon”. Als er geen “willen” meer aanwezig was kwam de immense rust. Pas op het moment dat ik mijzelf als “persoon” vergeten was, voelde ik me lekker.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek je iets?” – fragment 239

foto:  PREM KUMAR MARNI