Voor je gevoel blijft de ziel altijd voortbestaan in de tijd, ook zonder lichaam. Your feelings tell you that the soul keeps on living in time, also without a body

Je denkt dat de ziel iets is waar al jouw opgeslagen ervaringen in zitten, een speciale map in de database, genaamd ‘confidential, do not open before next life’. Maar als er niet iemand is behalve Bewustzijn, wie behoort deze map dan toe? Door de identificatie met iets wat je niet bent, een tijdelijk iets, is de angst om te verdwijnen heel begrijpelijk. Je kan het niet aanvaarden. Logisch want het is een leugen waar je in moest gaan geloven, op die manier is het toneelstuk uitgeschreven. Dat wat je bent, BewustZijn kan niet verdwijnen, BewustZijn is nooit ontstaan, het IS. Je bent beslist geen lichaam. Hoe kun je dan een lichaam in een vorig leven geweest zijn? Mocht je je verbeelden iets te herinneren van een vorig leven, dan is dat te vergelijken met een acteur, die zich een eerdere vertolking van een of andere rol herinnert. Dan kom je toch weer uit bij jezelf als het ene BewustZijn. Jij als het Bewustzijn, vertolkt zelf als enige alle rollen die de schepping kent.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek jij ook iets?” – fragment 284

foto:  Philippe Put

284
You think the soul is a thing in which all your stored experiences reside, a special portfolio in the database labelled “Confidential, do not open before next life.” But if there is nobody but Consciousness, to whom then does this portfolio belong? By identifying with something you are NOT, something temporary, the fear of disappearing becomes quite understandable because you cannot accept it. It is logical that you can’t accept this as how can you believe in a lie? That is the way the play was written. That what you are, Consciousness, cannot disappear. Consciousness never originated, it IS. If you are not a body now, how could you have been a body in a former life? If you seem to remember something from a former life, compare it to an actor who remembers an earlier interpretation of some role or another. So you end up with Consciousness that interprets all the parts on its own.

From the book: “Consciousness” – fragment 284

photo:  Philippe Put