Tijdens concentratie is er geen ik-besef. Je hebt even een kleine vakantie.

258
Concentratie is iets waarbij de aandacht zich heeft toegespitst, vernauwd als het ware. Op zo’n moment is er geen ‘ik’-besef’. Dat is de reden dat je je zo goed voelt in situaties waarbij grote
risico’s worden genomen. Waarom denk je dat je gaat autoracen of bergbeklimmen? Omdat er bij direct gevaar voor het lichaam geen tijd bestaat om te denken. Ook bij Oosterse vechtsporten ontstaat er een niet aflatende aandacht waarbinnen geen tijd overblijft om geïdentificeerd te zijn met het lichaam, denken of voelen. Alle noodzakelijke handelingen doen zichzelf als het ware. Je kunt je op zo’n moment heel levend en ongelofelijk helder voelen. De druk van de persoon ontbreekt. Je hebt even vakantie van jezelf als persoon. Bij zelfrealisatie bestaat ook geen druk van de persoon waardoor de inherente vrede nooit verstoord wordt. Wanneer je heel sterk geconcentreerd bent is dat óók het geval maar de vrede is in dit geval teweeg gebracht door iets van buitenaf. Zodra dat middel tot zelfvergetelheid er niet meer is, zoeft de ‘persoon’ weer terug.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek jij ook iets?” – fragment 258

foto:  John