Het lichaam kan zelf echt niets kennen.

Nadat mijn vader mij overhoord had zei hij:
“Je hebt je huiswerk niet goed genoeg geleerd.
Er zijn een heleboel dingen die je gewoon niet weet!”
“Ja, maar net wist ik het nog, echt, ik heb het echt geleerd!”

Als mijn geheugen mij in de steek laat, wéét ik dat ik iets niet weet. Ik wéét dat met iets wat nergens van afhankelijk is. Zelfs als ik al mijn herinneringen over mijzelf kwijt zou zijn, ben ik er als het BewustZijn om dát te weten. Zie je? Er kan mij nooit iets gebeuren. Het BewustZijn is het “registreren” of “kennen” of “weten” van alles wat zich voordoet. Niet alleen in mijn dagelijkse leven maar ook van gebeurtenissen in mijn droom. Zolang er een lichaam is volgt het onafgebroken de kosmische diashow.