Beknopte samenvatting van het spirituele pad dat je loopt.

Op den duur neem je de kritische houding zelfs over van de omgeving en ben jij nu zelf ook het gedrag van de ander gaan afkeuren. Of je hebt aangeleerd uitsluitend jezelf te bekritiseren en dan is alles aan de andere kant van de medaille mooier en beter dan jij ooit zou kunnen worden. Dit gebeurt, en het voelt nooit goed. Van nature bestaat het verlangen om weer tot EEN te geraken. Maar je weet niet hoe. Want je bereikt steeds het tegendeel van wat je wilde. En de personen om je heen zijn zelf de weg al een tijdje kwijt. Zij wijzen je in de tegengestelde richting van waar je wezen moet. De strategie is om dan maar te gaan geloven dat het waar is wat ze tegen je zeggen. Dat je inderdaad niet goed genoeg bent zoals je bent, maar dat je dat in de toekomst wel kunt worden. Als je maar goed je best doet. Het geloof in de persoon is bij uitstek een afweersysteem tegen het voelen van de pijn van afgescheidenheid en het voelen van de onmacht om maar niet blijvend tot één te kunnen geraken. Die prijs is wel groot.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek jij ook iets?” – fragment Bijlagen