Zonder de tegenstelling is er geen enkel ervaren mogelijk

Hersenen, en zo ook de mijne zijn er op gebouwd om aan alles tijd en plaats toe te kennen, en er kan maar één ding tegelijk waargenomen worden waardoor ik denk dat er maar één kant van de tegenstelling bestaat en er daardoor dualiteit lijkt te ontstaan. Die dualiteit blijkt gewoon een schijnvertoning te zijn. De medaille bestaat hoe ik hem draai of keer nog altijd uit één stuk. Maar die heeft twee kanten, en ik kan die twee kanten niet tegelijk Waarnemen ook al bestaan ze wel gelijktijdig. Kijk ik naar de lege ruimte, dan zie ik geen objecten. Kijk ik naar de objecten dan zie ik de lege ruimte niet. Zonder deze tegenstelling is er geen enkel ervaren mogelijk, alleen Zijn blijft over.

Deze twee tegengestelden ontstaan uit “een niet iets”, dat het Absolute, of ook wel “Zijn” wordt genoemd. De schoot van de schepping, de kosmische verbeeldingskracht, is oneindig dynamisch en levend. Het Absolute is zo onbevattelijk dat er niets over gezegd kan worden. In de kwantummechanica noemen ze dit gebied “het virtuele domein”. Ik ben dol op de kwantum ontdekkingen, eindelijk eens iets wat niet uit elkaar gehaald kan worden, maar wat juist verbindt.

Uit het boek: “Bewustzijn. Zoek je iets?” – fragment 213 en 214

foto:  Beryl_snw